MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Sanıklar hakkında; TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c ve 62/1. maddeleri gereğince ayrı ayrı 5 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanıklar ... hakkında mağdur ...’a yönelik kasten yaralama suçundan yapılan yargılama sonunda; Ağrı 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 15.01.2015 tarih ve 2014/127 Esas 2015/15 Karar sayılı hükmün sanıklar müdafii ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 08/11/2017 tarih ve 2016/2235 Esas 2017/3836 Karar sayılı ilamı ile "yaralanmanın kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir duruma neden olmadığı ve basit bir tıbbi müdahaleyle giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olduğunun anlaşılması karşısında, sanıklar ... hakkında TCK"nin 86/2. maddesi ile uygulama yapılması gerekirken, yazılı şekilde TCK"nin 86/1. madde ile uygulama yapılarak sanıklara fazla ceza tayini" gerekçesiyle bozulduğu, bozma kararı üzerine yerel mahkemece suç vasfı yönünden önceki hükümde direnilmesine karar verildiği görülmekle,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26.06.2018 gün ve 2017/1-795 Esas 2018/309 Karar sayılı ilamıyla; benzer bir olaya ilişkin "Aksaray 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 15.09.2015 gün ve 162 Esas 420 Karar sayılı, Adli Tıp Şube Müdürlüğünün raporlarına göre basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte ve yüzde sabit ize neden olacak şekilde meydana gelen kasten yaralama suçunda temel cezanın TCK’nin 86. maddesinin birinci fıkrasına göre belirlenmesine ilişkin direnme gerekçesinin İSABETLİ OLDUĞUNA" dair kararı
dikkate alındığında; incelediğimiz dosya içeriğiyle benzer olan olaya ilişkin Ceza Genel Kurulu kararının Dairemize tevdii edilen dosya yönünden de uygulanacağı gözetilmekle; 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nin 307. maddesi ve aynı Kanunun 38. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 10. maddesi uyarınca, yerel Mahkemenin direnme gerekçesi yerinde görülmekle yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar ... hakkında mağdur ...’a yönelik yüzde sabit iz kalacak şekilde kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların nitelikleri tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanıklar müdafiinin; sanık ...’dan silah elde edilemediği anlaşıldığından beraat kararı verilmesi, sanığın da yaralanması sebebi ile meşru müdafaa hükümlerinin uygulanması, sanık ... aleyhine delil bulunmaması sebebi ile beraat kararı verilmesi ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine, her iki sanık hakkında alt sınırdan ayrılmayı gerektirecek sebep bulunmadığına, eksik inceleme ile karar verildiğine ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. ve 2015/85 K. sayılı Kararı ile TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"un 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasının TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce hilafına ONANMASINA, 12/12/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.