Silahla tehdit - yaralama - 6136 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/7791 Esas 2020/6642 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla tehdit, yaralama, 6136 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen silahla tehdit, yaralama ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunlarda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararının ve TCK"nın 53/1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluğunun uygulanma süresi ve şeklinin Kanunda öngörülen biçimde infaz aşamasında gözetilebileceği
1-Silahla tehdit ve yaralama suçlarına ilişkin cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ...’nın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE silahla tehdit ve yaralama suçlarına ilişkin HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet eyleminden kurulan mahkumiyet hükmü yönünden ise;
Sanık hakkında 6136 sayılı Yasanın 15/1. maddesi gereğince hüküm kurulurken sonuç ceza olarak 5 ay hapis ve 400 TL adli para cezası yerine sehven “ 10 ay hapis ve 500 TL adli para cezası” verilerek fazla ceza belirlenmesi, verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi gereğince taksitlendirilirken sehven “500 TL doğrudan verilen adli para cezası” şeklinde yanlış yazılması,
Kanuna aykırı ve sanık ...’nın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın belirtilen noktalarının hüküm fıkrasında “sanığın sonuç olarak 10 Ay hapis ve 500 TL doğrudan verilen adli para cezası” ibaresi ile “sanığa verilen 500 TL doğrudan adli para cezasını” ibarelerinin çıkarılarak yerine “sanığın sonuç olarak 5 ay hapis ve 400 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ve “sanığa verilen 400 TL adli para cezasının” ibareleri eklenmek biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün, bu bağlamda ONANMASINA, 15/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.