Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/227 Esas 2020/2822 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/227
Karar No: 2020/2822
Karar Tarihi: 18.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/227 Esas 2020/2822 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hırsızlık suçundan mahkum edildi. Sanık daha önce uzun süreli hapis cezası almış olmasına rağmen mahkeme tarafından hak yoksunluklarının uygulanması konusunda karar verilmemiştir. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin bazı bölümlerini iptal etmesi nedeniyle, bu maddedeki hak yoksunluklarının infaz aşamasında da uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Sanığın diğer temyiz itirazları yerinde bulunmamıştır ancak çaldığı paranın kısmen iadesi konusunda sorunlar yaşanmıştır. Bu nedenle karar bozulmuştur. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, hak yoksunluklarını ve uygulanma şekillerini belirtirken 168. maddesi, suçlu tarafından zararın tazmin edilmesi veya kısmi iade söz konusu olduğunda indirim yapılmasını sağlamaktadır.

2. Ceza Dairesi 2020/227 E. , 2020/2822 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanması hususunda bir karar verilmemiş ise de; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Dairemizin bozma ilamında da belirtildiği üzere, çalınan 207 TL paradan 7 TL’sinin sanık ... tarafından soruşturma aşamasında katılana iade edilmesi karşısında; öncelikle katılandan (MERNİS adresi mevcut) 5237 sayılı TCK’nın 168/1-4. maddesi gereğince kısmi iadeye rızası olup olmadığı sorularak, rızası olması halinde sanık ...’in cezasından TCK’nın 168/1. maddesi gereğince indirim yapılması, rızasının bulunmaması halinde ise kovuşturma aşamasında kalan tüm zararı karşıladığı için TCK’nın 168/2. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 18.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.