Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2015/6841 Esas 2016/2141 Karar Sayılı İlamı

6. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/6841
Karar No: 2016/2141
Karar Tarihi: 17.03.2016

Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2015/6841 Esas 2016/2141 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kiraya veren ile kiracı arasında yapılan kira sözleşmesinde kararlaştırılan artış şartı uyarınca, kiracının itirazıyla başlatılan icra takibine ilişkin davanın reddine dair karar, temyiz edilerek incelenmiştir. Mahkeme, kiraya verenin 2009-2013 yılları arasında artırımsız yatırılan kira bedellerini ihtirazi kayıt koymadan kabul ettiğini belirtmiş ve kira bedelinin tadil edildiği gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Ancak, kira sözleşmesinde kararlaştırılan artış şartının bağlayıcı nitelikte olduğunu ve davada kira farkı alacağına karar verilmesi gerektiğini belirterek hüküm bozulmuştur. Kararda, Türk Borçlar Kanunu'nun 344. maddesi ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 428. maddesi hükümleri de yer almaktadır.

6. Hukuk Dairesi 2015/6841 E. , 2016/2141 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın iptali

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı itirazın iptali davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava; Kira sözleşmesinde kararlaştırılan kira artış şartından kaynaklanan kira farkı alacağının tahsili istemiyle başlatılan icra takibine davalı kiracı tarafından süresinde yapılan itirazın iptali istemine ilişkindir. Yerel Mahkemece, istemin reddine karar verilmiş, hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı dava dilekçesinde; Davalının 02.09.2008 başlangıç tarihli, 1 yıl süreli ve aylık 775.TL kira bedelli kira sözleşmesi ile mesken olarak kullanmak üzere taşınmazı kiraladığını, kira sözleşmesinin 7. maddesinde; “Taraflar kira sözleşmesinin devamında anlaşırlarsa kira bedeli DİE’nin belirlediği ÜFE+TÜFE+5 ilavesi ile artırılacaktır” şeklinde kararlaştırılan artış şartı uyarınca 04.09.2009-04.10.2013 tarihleri arasındaki toplam 11.018.TL asıl alacak ile 1.624.TL işlemiş faizin tahsili istemiyle 21.10.2013 tarihinde başlattığı icra takibine davalı kiracı tarafından itiraz edildiğini belirterek yapılan itirazın iptali ile icra inkar tazminatına karar verilmesini istemiştir. Davalı cevap dilekçesinde, artırımın ilk yıl kira bedeli ile ilgili olduğunu, davacı kiraya verenin ihtirazi kayıt koymadan banka hesabına artırımsız olarak yatırılan kira bedellerini kabul ettiğini belirterek yersiz ve haksız açılan davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, kiraya verenin 2009 ile 2013 yılları arasında banka hesabına yatırılan kira bedellerini ihtirazi kayıt koymadan aldığını bu nedenle kira bedelinin tadil edildiği gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir.
Taraflar arasında 02.09.2008 başlangıç tarihli, 1 yıl süreli ve aylık 775.TL kira bedelli kira sözleşmesi hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Kira sözleşmesinin 7. maddesinde; “Taraflar kira sözleşmesinin devamında anlaşırlarsa kira bedeli DİE’nin ÜFE+TÜFE+5 ilavesi ile artırılacaktır” şeklinde artış şartı kararlaştırılmıştır. Sözleşmedeki bu artış şartı tarafların serbest iradeleri ile kararlaştırdıkları şart olup bağlayıcı niteliktedir. Aylık kiranın 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanun"unun yürürlük tarihi olan 01.07.2012 tarihine kadar sözleşmenin 7.maddesindeki artış şartı uyarınca bu tarihten sonra ise TBK" un 344. maddesi gereğince belirlenerek, kira farkı alacağına karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmiş olması doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK’ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3. madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 17.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.