Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12975 Esas 2019/22986 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12975
Karar No: 2019/22986
Karar Tarihi: 16.12.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12975 Esas 2019/22986 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/12975 E. ve 2019/22986 K. sayılı karara göre, sanık kasten yaralama suçundan mahkum olmuştur. Ancak mahkeme tarafından verilen ceza adli para cezası olduğu halde, kanunen hapis cezası gerektirdiği için sanığın hak yoksunluğu hükümleri uygulanarak ceza değiştirilmiştir. Kararda ayrıca, güvenlik tedbirlerinin kesin nitelikteki hükümlere de her yönüyle temyiz edilebilirlik niteliği kazandıracağı belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise TCK’nin 53. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi yer almaktadır.

3. Ceza Dairesi 2019/12975 E. , 2019/22986 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.11.2005 gün ve 140-143 sayılı kararı uyarınca, gerek bir mahkûmiyete ek, gerekse bağımsız olarak hükmedilen güvenlik tedbirlerinin, kesin nitelikteki hükümlere de her yönüyle temyiz edilebilirlik niteliği kazandıracağı gözetilerek; sanık hakkında TCK’nin 53. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın yaptığı temyiz başvurusuna göre işin esasına girilmesi gerektiğinden tebliğnamenin kesinlik nedeniyle redde ilişkin görüşüne iştirak edilmemiştir.
Sanığın yaralama eylemini katılan ...’a yönelik gerçekleştirdiği iddiası ile dava açılarak yargılama yapılmış olmasına göre; sanık hakkında hüküm kurulurken ... yerine diğer sanık ...’a yönelik yaralama eylemini gerçekleştirdiğinden söz edilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan sonuç cezanın adli para cezası olmasına rağmen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki hak yoksunluğu hükümlerinin sanık hakkında uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkranın hükümden çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.