Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18615 Esas 2019/22979 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18615
Karar No: 2019/22979
Karar Tarihi: 16.12.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18615 Esas 2019/22979 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında düzenlenen iddianamede müştekiyi yaralama suçundan mahkumiyet hükmü kurulduğunu ancak olayda herhangi bir anlatıma yer verilmediğini belirterek, iddianamede gösterilmeyen suçtan dolayı sanığın mahkumiyetine karar verilemeyeceğini vurgulamıştır. Bu nedenle, sanığın kasten basit yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-e, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 3000 TL para cezası ile cezalandırılmasına karar veren mahkeme kararı kanun yararına bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2: Kasten işlenen bir suçtan dolayı yaralama
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/3-e: Suçu başkalarına yüklemek amacıyla sahte delil üretmek
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62: Para cezası
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 52/2: Para cezasının miktarını belirleme.
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 225/1: Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir.
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5: Hükmün açıklanmasının geri bırakılması

3. Ceza Dairesi 2019/18615 E. , 2019/22979 K.

"İçtihat Metni"

...’i kasten basit yaralama suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanun’un 86/2, 86/3-e, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Erciş Ağır Ceza Mahkemesinin 15.05.2018 tarihli ve 2017/21 Esas, 2018/156 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 01.11.2019 tarihli ve 2019/1251 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.11.2019 tarihli ve 2019/108199 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, Erciş Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından sanık ... hakkında düzenlenen 14.02.2017 tarihli iddianamede, sanık ..."in müşteki ..."i yaraladığına dair herhangi bir anlatıma yer verilmediği, sanık ve müştekinin olayda aynı tarafta bulundukları ve kardeş oldukları, sanık hakkında anılan müştekiyi yaralama suçundan mahkumiyet hükmü kurulduğu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 225/1. maddesindeki "Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir." şeklindeki düzenlemeye de aykırı davranılmak suretiyle, hakkında usulüne uygun olarak açılmış bir dava bulunmadığı halde, iddianamenin anlatım kısmında gösterilmeyen suçtan dolayı sanığın mahkumiyetine karar verilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya kapsamına göre; sanık ..."in, ...’i kasten basit yaralamadan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-e, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Erciş Ağır Ceza Mahkemesinin 15.05.2018 tarihli ve 2017/21 Esas, 2018/156 Karar sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Van 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 03.10.2018 tarihli ve 2018/935 değişik iş sayılı kararına karşı itirazın, sanık ... hakkında ...’i basit yaralamadan açılan dava olmadığı halde mahkumiyetine karar verilmesi nedeniyle, kabulü yerine reddine karar verilmesi hususunun da kanun yararına bozma sebebi yapılıp yapılmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, takdir hakkı kullanıldıktan sonra diğer kanun yararına bozma isteminin incelenmesine, 16.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.