Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/6129 Esas 2019/23800 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/6129
Karar No: 2019/23800

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/6129 Esas 2019/23800 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Temyiz mahkemesinde görülen bir alacak davası var. Davalılar arasında muvazaanın varlığı kabul edilmiş olsa da, dava muvazaa iddiasına dayalı alacak davası niteliğinde olduğundan ve alacak talepleri kanıtlanmadığından davacı lehine ücret takdir edilmemesi gerektiği belirtilmiş. İlk derece mahkemesinin hükmü aşağıdaki bendin dışındaki yönleri usul ve kanuna uygun bulunmuş, ancak yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli olmamış. Bu nedenle hükmün düzeltildikten sonra onanması kararlaştırılmış.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370/2. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Kanunun bahsi geçen maddesi şu şekildedir: \"Kararın düzeltilmesi istemi, verildiği tarihten itibaren iki hafta içinde karar düzeltme hakimliğine veya kararı veren mahkemeye yapılır. Düzeltme, mahkemenin kararı inceleyerek, hukuka aykırılık veya usulsüzlük veya kararda yazımda mevcut bulunan yanlışlıkların düzeltilmesi sonucunu doğuran nedenlerin bulunması halinde yapılır.\"

22. Hukuk Dairesi 2018/6129 E. , 2019/23800 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : 9. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesiyle yapılan inceleme sonucunda, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına göre, İlk Derece Mahkemesi kararının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan yönleri usul ve kanuna uygun görülmüştür.
2-Somut olayda, davalılar arasında muvazaanın varlığı kabul edilmiş olmakla birlikte dava muvazaa iddiasına dayalı alacak (eda) davası niteliğinde olduğundan ve alacak talepleri kanıtlanmadığından davacı lehine ücret takdir edilmemesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli olmamıştır.
Açıklanan husus bozma sebebi ise de, yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığından, İlk Derece Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 370/2. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten İlk Derece Mahkemesi kararının hüküm fıkrasında yer alan “Davacı vekili için Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 1.980,00 TL maktu avukatlık ücretinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınıp davacıya verilmesine. “ rakam ve sözcüklerinin hükümden çıkarılarak yerine “Davacı lehine vekalet ücreti taktir edilmesine yer olmadığına,” sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgililere iadesine, 19.12.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.