18. Ceza Dairesi Esas No: 2018/7057 Karar No: 2019/17108 Karar Tarihi: 03.12.2019
Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/7057 Esas 2019/17108 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararı, bir kişinin hakaret suçundan mahkum edildiğini ve tehdit suçundan hükümlülüğünün temyiz edilemeyeceği sonucuna varıldığını belirtmektedir. Hakaret suçu nedeniyle sanığa adli para cezası verilmiş ancak cezanın alt sınırdan uzaklaşarak belirlenmesi gerektiği gözetilmemiştir. Yine de, aleyhine temyiz olmadığından bozma yapılamamaktadır. TCK'nın 61. maddesi uyarınca, hakaret suçunun kamu görevlisine karşı görevinden dolayı ve kişinin mensup bulunduğu dine göre kutsal sayılan değerlerden bahisle işlenmesi nedeniyle temel cezanın belirlenirken, aynı Kanun'un 125/3-a ve c maddelerindeki nitelikli hallerin de göz önünde bulundurulması gerekmektedir. Ayrıca, TCK'nın 61/8. maddesi hükmüne aykırı olarak, tercih edilen adli para cezasının yıl olarak belirlenerek artırım ve indirimlerin üzerinden yapılarak sonuç adli para cezasının belirlenmesi de gereksizdir. Kararda 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddeleri de vurgulanmaktadır.
18. Ceza Dairesi 2018/7057 E. , 2019/17108 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hakaret, tehdit HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: A- Tehdit suçuna yönelik kurulan hükmün temyiz incelenmesinde, kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanun"un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, sanık ...’un tebliğnameye uygun olarak TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, B- Hakaret suçuna yönelik kurulan hükmün temyiz incelenmesine gelince; Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, takdiri indirim uygulanması sırasında kanun maddesi TCK’nın 62. maddesi yerine 61. maddesi olarak yanlış gösterilmiş ise de, sonuca etkili bulunmayan ve maddi yanılgıdan kaynaklanan bu yanlışlığın yerinde düzeltilebileceği kabul edilerek yapılan incelemede; Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Hakaret suçunun kamu görevlisine karşı görevinden dolayı ve kişinin mensup bulunduğu dine göre kutsal sayılan değerlerden bahisle işlenmesi karşısında, TCK"nın 61. maddesi gereğince temel ceza belirlenirken, aynı Kanun"un 125/3-a ve c maddesindeki iki nitelikli halin gerçekleştiği gözetilerek, alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayin edilmesi gerektiği gözetilmemiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı, TCK’nın 61/8. maddesi hükmüne aykırı olarak, tercih edilen adli para cezası yıl olarak belirlenip artırım ve indirimler de bunun üzerinden yapılarak sonuç adli para cezası belirlenmiş ise de, sonuca etkili olmadığından, bozmayı gerektirmediği, Anlaşıldığından, sanık ...’un ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 03/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.