Rüşvet vermeye teşebbüs - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2012/14883 Esas 2014/1803 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/14883
Karar No: 2014/1803
Karar Tarihi: 20.02.2014

Rüşvet vermeye teşebbüs - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2012/14883 Esas 2014/1803 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, rüşvet vermeye teşebbüs suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, sanık lehine yapılacak indirimlerin TCK'nın 252. maddesinde bir değişikliğe neden olmadığına karar verilmiştir. Kararda, rüşvet teklifine konu olan paranın maddi menfaat niteliğinde olduğu belirtilerek müsadere kararı verilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Bu nedenle, kararın müsadere maddesi 55/1. olarak değiştirilerek hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 35. maddesi ile uygulanacak olan indirim oranı ve müsadere maddesi 54/1. ve 55/1. olması gerektiği belirtilmiştir.

5. Ceza Dairesi 2012/14883 E. , 2014/1803 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet vermeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dairemizce de benimsenen Yargıtay CGK"nın 18/09/2012 gün, 2012/420 Esas, 2012/1771 sayılı Kararı da nazara alınarak 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesinin sadece karşılıksız yararlanma suçlarını kapsadığı ve sanık hakkında teşebbüs hükümlerinin uygulanması sırasında 5237 sayılı TCK"nın 35. maddesi ile 1/2 oranında indirim yapılması karşısında hükümden sonra TCK"nın 252. maddesinde sanık lehine değişiklik olmadığı gözetilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Rüşvet teklifine konu paranın, suçun işlenmesi için sağlanan maddi menfaat niteliğinde olması nedeniyle TCK"nın 55/1. yerine 54/1. maddesine göre müsadere kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hükümde yer alan müsadere maddesinin 55/1. olarak değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.