MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli yağma, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Mağdur ..."ye yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükme karşı sadece sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz talebinde bulunduğu, sanıklar ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hüküm hakkında tebliğnamede görüş bildirilmiş ise de; sanıklar ... ve ... savunmanlarının 04.08.2016 ve 08.08.2016 tarihli temyiz dilekçeleri ile sadece yağma suçundan kurulan hükmü temyiz ettikleri anlaşılmakla, anılan suça ilişkin tebliğnamede görüş bildiren düşünceye iştirak edilmeyerek inceleme dışı bırakılmıştır.
1-Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi uyarınca verilen ‘Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına’ ilişkin kararlara karşı, itiraz yolu açık olup temyiz olanağı bulunmadığından, sanık ... savunmanının temyiz taleplerinin reddi ile itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye iletilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
2-Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında nitelikli yağma suçu ile sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine 5271 sayılı CMK"nin 326/2. maddesine aykırı olarak "Eşit olarak tahsiline" şeklinde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ..., ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, yargılama giderlerine ilişkin hüküm fıkrasından “Sanıklardan eşit olarak tahsiline” ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine “Sanıklardan neden oldukları yargılama giderinin ayrı ayrı alınmasına” tümcesi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.