Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18614 Esas 2019/22975 Karar Sayılı İlamı

Basit yaralama suçundan sanık ..."nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-e, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Kartal 4. Sulh Ceza Mahkemesinin 05.05.2011 tarihli ve 2009/402 Esas, 2011/763 Karar sayılı kararının 19.07.2011 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde 01.10.2013 tarihinde kasıtlı bir suçtan mahkûm olduğunun ihbar edilmesi üzerine hükmün açıklanmasına, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-e, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin dosyanın devredildiği İstanbul Anadolu 55. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.02.2015 tarihli ve 2014/1741 Esas, 2015/243 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 31.10.2019 tarihli ve 2019/1320 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13.11.2019 tarihli ve 2019/109153 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, Kartal 4. Sulh Ceza Mahkemesinin 05.05.2011 tarihinde sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair verdiği kararın, 19.07.2011 tarihinde itiraz edilmeksizin kesinleştiği, 5 yıllık denetim süresi içinde sanık tarafından 01.10.2013 tarihinde yeniden kasıtlı bir suç işlendiği ve İstanbul Anadolu 16. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından bu suçtan yargılaması yapılarak 11.09.2014 tarihinde mahkûmiyetine karar verildiği, ancak anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulmasına rağmen Mahkemesince 17.10.2014 tarihinde kararın sehven kesinleştirildiği ve Kartal 4. Sulh Ceza Mahkemesinin mezkûr dosyasının devredildiği İstanbul Anadolu 55. Asliye Ceza Mahkemesine ihbarda bulunulduğu nazara alındığında, anılan Mahkemece ihbara konu kararın temyiz aşamasında olduğu ve henüz kesinleşmediği gerekçesiyle hükmün açıklanmasına yer olmadığına dair karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; İstanbul Anadolu 55. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.02.2015 tarihli ve 2014/1741 Esas, 2015/243 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, ihbara konu İstanbul Anadolu 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.09.2014 tarihli ve 2013/557 Esas, 2014/448 Karar sayılı kararının 11.10.2017 tarihinde kesinleştiği gözetilerek müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.