Mala Zarar Verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10686 Esas 2019/16210 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10686
Karar No: 2019/16210
Karar Tarihi: 23.10.2019

Mala Zarar Verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10686 Esas 2019/16210 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suça sürüklenen çocuğun Mala Zarar Verme suçundan mahkum edildiğini ve temyiz dilekçesinin reddedildiğini belirtti. Ancak, adli para cezasının doğrudan hükmolunması nedeniyle hüküm temyiz edilemez. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, mahkeme kararının iadesi için itirazda bulundu ve Daire bu itirazı kabul ederek, daha önce verilen iade kararını kaldırdı. Kanunlar bakımından, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca doğrudan hükmolunan adli para cezalarının temyiz edilemeyeceği belirtildi.

2. Ceza Dairesi 2019/10686 E. , 2019/16210 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala Zarar Verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suça sürüklenen çocuğun atılı suçtan mahkumiyetine dair 30/10/2014 tarihli hükmün suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 20/03/2019 tarih, 2018/3735 E. 2019/5427 sayılı kararı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların itirazı kabil olduğundan bu suç bakımından verilen temyiz dilekçesinin itiraz dilekçesi olarak kabulüyle itirazla ilgili kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için incelenmeksizin iadesine karar verilmesinin ardından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22/05/2019 tarih ve KD-2019/43189 sayılı itirazı üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 308. maddesinin, 6352 sayılı Kanun"un 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22/05/2019 tarih ve KD- 2019/43189 sayılı itirazının KABULÜNE, Dairemizin 20/03/2019 tarih, 2018/3735 E. 2019/5427 sayılı iade kararının KALDIRILMASINA karar verilerek yapılan incelemede;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 23.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.