Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62. maddeleri uyarınca ayrı ayrı mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hüküm, sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."ın sahibi ve sorumlu müdürü olduğu...Zemin Mekaniği İnş. Tur. Ve Gıda San. Tic. Ltd. Şti."de makine operatötü olarak çalışan ölenin; olay tarihinde inşaat şantiyesinde temel kazı ve güçlendirme çalışmaları sırasında, sanık ..."un teknik sorumlusu olduğu... Makine ve Dış Tic. A.Ş."nin montajını ve satışını yaptığı iş makinesinde meydana gelen arızayı gidermek istediği esnada, iş makinesinin yaklaşık 3 metre yüksekliğinde dikey beton ayaklar arasında bulunan kule kısmının mafsal kısmından kırılarak ölenin üzerine devrilmesi şeklinde meydana gelen olayda;
Sanıklar üzerine atılı taksirle öldürme suçunun TCK"nın 85/1. maddesinde düzenlendiği, belirtilen madde uyarınca bu suça ilişkin yaptırımın 2 yıl ile 6 yıl arasında hapis cezası olarak belirlendiği, yine TCK"nın 66/1-d maddesinde taksirle öldürme suçuna ilişkin dava zamanaşımı süresinin 15 yıl olarak düzenlendiği, incelenen dosya kapsamındaki suç tarihinin 09/03/2006 olduğu ve inceleme tarihi tarihi itibariyle belirtilen 15 yıllık zamanaşımı süresinin dolmamış olduğu göz önünde bulundurularak tebliğnamede dava zamanaşımı süresinin dolduğu gerekçesiyle bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
CMK"nın ""Hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususlar"" başlıklı 230. maddesinin 1-d bendinde; cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanakların gerekçede gösterilmesi gerektiği düzenlemesine yer verilmiş; yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.09.2018 tarihli ve 2015/4-1163 Esas-2018/382 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; hüküm bölümünde CMK"nın 230. ve 232. maddeleri uyarınca cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezası veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına ya da bu hususlara ilişkin taleplerin kabul veya reddine ait dayanakların açıkça gösterilmesi zorunluluğu bulunmakta olup; dosya içeriğine göre, sanıklar hakkında “Sanıklara verilen hürriyeti bağlayıcı cezanın taksirli suç olup olayın oluş şekli ve kastın yoğunlu ile asli kusurlu olan sanıkların kusur durumları dikkate alınarak” şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi suretiyle CMK’nın 230/1-d maddesine aykırı davranılması;
Kanuna aykırı olup, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 12/10/2020 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.