3. Ceza Dairesi 2019/16841 E. , 2019/22955 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama, kasten yaralama, tehdit, hakaret, 6136 sayılı Kanuna muhalefet etme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat, ceza verilmesine yer olmadığına
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet etme, sanıklar ... ve ... hakkında silahla basit kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarları, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte bulunduklarından, sanıkların ve sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun REDDİNE,
2) Sanıklar ... ve ... hakkında silahla yaşamsal tehlike oluşacak şekilde kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü, hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ve sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanıklar ... ve ... hakkında hapis cezasına mahkumiyet hükümlerine uygulanan 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı ibareler, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık, sanık müdafii ve katılanların yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin isteme uygun ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında silahla basit kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet ile sanık ... hakkında basit tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Sanık ... Kaya"nın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Gaziosmanpaşa (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 04.06.2012 tarih, 2010/2590 Esas ve 2012/1477 Karar sayılı ilamı ile TCK"nin 86/2, 86/3-e, 62 maddeleri gereğince doğrudan hükmedilen 3.000 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyetin kesin nitelikte olduğu, 1412 sayılı CMUK"un 305/son maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydında yer alan Ordu (Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 11.05.2011 tarih, 2010/167 Esas, 2011/532 Karar sayılı ilamı ile TCK"nin 155/1 maddesi gereğince hükmedilen 6 ay hapis ve 50 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyetinin 04.07.2011 tarihinde kesinleştiği, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, güveni kötüye kullanma suçunun uzlaşma kapsamına alındığı gözetildiğinde; TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığının mahkemesinden sorularak, sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b) Sanık ..."un, katılan ... ve yanındakiler ile alkol aldıkları mekanda karşılaşmaları sonrası, sanık ..."ın, katılan ..."a "20 dakika sonra görüşeceğiz burayı terk edin" şeklinde tehdit ettiğine ilişkin, katılan ..."un iddiası dışında mahkumiyet hükmü kurmaya yeterli delil bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında beraat yerine yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
c) Kabule göre; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan ükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme kısmen uygun BOZULMASINA, 16.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.
