Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve özel belgede sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/2911 Esas 2017/1101 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2911
Karar No: 2017/1101
Karar Tarihi: 08.02.2017

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve özel belgede sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/2911 Esas 2017/1101 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve özel belgede sahtecilik suçlarından dolayı Asliye Ceza Mahkemesi’nde yargılanmıştır. Sanık, yokluğunda verilen kararın kendisine usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği iddiasıyla eski hale getirme ve temyiz başvurusu yapmıştır. Yargıtay, temyiz başvurusunu inceleyerek karar verme yetkisinin kendisine ait olduğunu kabul etmiştir. Yapılan incelemede, kararın bizzat yapılan tebligat ile sanığa ulaştığı ve tebliğ tarihinde sanığın cezaevinde olmadığı belirlenmiştir. Sanık, cezaevinde bulunduğu sırada talep ettiği gerekçeli kararın tebliği ile kararı öğrenmiştir. Sanığın yasal süresi geçtikten sonra yaptığı temyiz istemleri kanun gereği reddedilmiştir. Kararda, 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi ve 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi hakkında bilgi verilmektedir.

8. Ceza Dairesi 2016/2911 E. , 2017/1101 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Hükümlülük ve erteleme

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanığın; yokluğunda verilen gerekçeli kararın kendisine usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği iddiasıyla talep ettiği eski hale getirme ile birlikte yaptığı temyiz başvurusu hakkında karar verme yetkisinin CMK.nun 42/1. maddesine göre hükmü temyizen incelemekle görevli Yargıtay"a ait olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yokluğunda verilen kararın, mahkemece tespit edilen adreste "bizzat" yapılan tebligatın geçerli olduğu ve tebliğ tarihinde sanığın cezaevinde bulunmadığı, cezaevinde bulunduğu sırada talebi üzerine gerekçeli kararın 09.06.2015 tarihinde tebliğ edilmekle sanığın bu kapsamda kararı öğrendiği ve Tebligat Kanununun 32. maddesi uyarınca yapılan bu tebligatın geçerli sayıldığı, sanığın yasal süresi geçtikten sonra yaptığı 27.07.2015 ve 13.10.2015 tarihli sanık ve müdafiinin vaki temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 08.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.