Kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16572 Esas 2019/22951 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında katılana karşı “Kasten Yaralama” suçundan kurulan hükme yönelik sanığın temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Bursa 7. Asliye Ceza mahkemesinin 25.12.2013 tarih, 2011/1003 Esas - 2013/1301 Karar sayılı ilamına konu 5237 sayılı TCK"nin 141/1. maddesindeki hırsızlık suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma kapsamına alınmış olduğu anlaşılmış ise de, adli sicil kaydına göre tekerrüre esas başka ilamı bulunan sanık hakkında Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13.12.2011 tarihli, 2011/10-214 Esas ve 2011/270 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere hangi ilamın tekerrüre alınacağı hususunun infaz aşamasında tespiti mümkün görüldüğünden ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
2) Sanık hakkında katılana karşı “Tehdit” suçundan kurulan hükme yönelik sanığın temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a) Sanığın tehdit suçlamasını kabul etmemesi ve olaya ilişkin bilgi ve görgüsü olan tanık anlatımının bulunmaması karşısında, katılanın soyut iddiası dışında sanığın üzerine atılı tehdit suçunu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin, inandırıcı delil elde edilememesi nedeniyle sanığın atılı suçtan beraati yerine, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
b) Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Bursa 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.12.2013 tarih, 2011/1003 Esas - 2013/1301 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 141/1. maddesi gereğince hırsızlık suçundan cezalandırılmasına karar verildiği, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, tekerrüre esas alınan suçun da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla, TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, tekerrüre esas alınan hükümde uzlaştırma işlemi uygulanıp uygulanmadığı araştırılarak, sonucuna göre tekerrüre esas başka sabıkası bulunan sanık hakkında hangi ilamın tekerrüre alınacağının değerlendirilmesi lüzumu,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.