Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/7225 Esas 2017/2317 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile izin ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık ücretli izin alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-854 sayılı Deniz İş Kanunu’nun 14/IV. maddesi uyarınca geminin Türk bayrağından ayrılması halinde iş sözleşmesi kendiliğinden bozulacağından ihbar tazminatına hak kazanılamaz.
Somut uyuşmazlıkta; davacının iş sözleşmesinin çalıştığı ve davalılardan Diler ... A.Ş. adına kayıtlı ... isimli geminin satılması ve bayrak değiştirmesi nedeniyle sona erdiği kabul edilmiştir. Davalı İşverenlerin başka Türk bayrağı taşıyan bir gemisi faaliyette bulunmadığı sürece iş akdinin bu nedenle feshi halinde davacı ihbar tazminatına hak kazanamaz. Bu husus araştırılmadan ihbar tazminatı talebinin kabulü hatalıdır.
3-Davacının dava dilekçesinde 2.500,00 TL. kıdem tazminatı, 400,00 TL. ihbar tazminatı ve 100,00 TL. izin alacağı talep etmesine karşın hüküm sonucunda bu miktarlar dikkate alınmaksızın her bir alacağın dava dilekçesindeki değerinin 1000,00 TL. olarak belirlenmesi usule aykırıdır.
4-Hükmedilen alacak miktarlarının brüt mü yoksa net mi olduğunun karar da gösterilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 21.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.