Rüşvet verme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2017/865 Esas 2021/549 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/865
Karar No: 2021/549
Karar Tarihi: 11.02.2021

Rüşvet verme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2017/865 Esas 2021/549 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın rüşvet verme suçlamasıyla mahkum olduğu ve bu suçun nitelikli rüşvet suçu olarak kabul edildiği belirtilmiştir. Ancak sanığın beraat ettiği kaçakçılık fiiliyle ilgili olarak rüşvet verme suçunun oluşmadığı ifade edilmiştir. Bunun yerine sanığın, TCK'nın 257/3. maddesinde düzenlenen kamu görevlisini görevinin gereklerine uygun davranması için çıkar sağlamaya azmettirme suçunu işlediği belirtilmiştir. Bu suçun cezası üst sınırı itibarıyla 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresiyle sınırlandığı, son suç tarihiyle inceleme tarihi arasında zaman aşımı süresinin gerçekleştiği belirtilmiştir. Bu nedenle sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürüldüğü kararı verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın rüşvet suçunu tanımlayan 252/3. maddesi (6352 sayılı kanunla değişikliğe uğrayana kadar)
- TCK'nın 257/3. maddesi (kamu görevlisini görevinin gereklerine uygun davranmak için çıkar sağlamaya azmettirme suçu)
- TCK'nın 66/1-e ve 67/4. maddeleri (12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresi)
- CMUK'nın 321. ve 322/1 maddeleri (kararın bozulması ve yeniden yargılama, zamanaşımına uğramış dava hakkında karar verme)
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi (dava zaman aşımı hükümleri)
- 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi (zamanaşımı nedeniyle davanın düşürülmesi)

5. Ceza Dairesi 2017/865 E. , 2021/549 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın rüşveti tanımlayan ve 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun ile değişiklik yapılıncaya kadar yürürlükte kalan 252/3. maddesinde "Rüşvet, bir kamu görevlisinin, görevinin gereklerine aykırı olarak bir işi yapması veya yapmaması için kişiyle vardığı anlaşma çerçevesinde bir yarar sağlamasıdır" denilerek sadece nitelikli rüşvete yer verildiği, kamu görevlisinin yapması gereken bir işi yapması ya da yapmaması gereken işi yapmaması için yarar sağlanmasının (05/07/2012 tarihine kadar) rüşvet suçu kapsamından çıkarıldığı, bu eylemlerin TCK"nın 257/3. maddesine uyan görevinin gereklerine uygun davranmak için çıkar sağlama suçu kapsamında değerlendirildiği, rüşvet suçuna konu kaçakçılık fiiline ilişkin yapılan yargılamada sanığın beraat ettiği, bu haliyle atılı rüşvet verme suçunun unsurları itibarıyla oluşmayacağı nazara alındığında, isnadın sübutu halinde sanığın eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan TCK"nın 257/3. maddesinde düzenlenen kamu görevlisini görevinin gereklerine uygun davranması için çıkar sağlamaya azmettirme suçunu oluşturacağı, anılan suçun kanunda öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla TCK"nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirlenen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, 27/02/2008 olan son suç tarihi ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE 11/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.