Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/24138 Esas 2022/456 Karar Sayılı İlamı

Sanık ... hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan gerçekleştirilen yargılama sonucunda atılı suçtan mahkumiyetine dair İstanbul Anadolu 10. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 27.09.2019 gün ve 2019/158 Esas, 2019/400 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 03.12.2019 gün ve 2019/2902 Esas, 2019/2251 Karar sayılı hükmünün katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili ile sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 16.12.2020 gün ve 2020/1237 Esas, 2020/5926 sayılı bozma kararına ilk derece mahkemesince direnilerek kurulan 21.04.2021 gün ve 2021/14 Esas, 2021/228 Karar sayılı hükmün sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekili tarafından temyiz edilmesi nedeniyle Dairemize gönderilen dosyada 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan değerlendirmede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesince verilen 16.12.2020 gün ve 2020/1237 Esas, 2020/5926 sayılı bozma kararı usul ve kanuna uygun olup, İstanbul Anadolu 10.Ağır Ceza Mahkemesince anılan ilama yönelik kurulan 21.04.2021 gün ve 2021/14 Esas, 2021/228 Karar sayılı direnme ilamında belirtilen gerekçeler yerinde görülmediğinden Reddiyle, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin üçüncü bendine istinaden anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.