Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/20058 Esas 2014/8892 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Davalı temyizi açısından; 6100 Sayılı HMK"nun geçici 3.madde 1.fıkrasına göre; “Bölge adliye mahkemelerinin, 26/9/2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2 nci maddesi uyarınca Resmi Gazete"de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.” 2.Fıkrasına göre; Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/09/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 5.maddesine göre iş mahkemesinden verilen kararlar tefhim ve tebliğ tarihinden itibaren 8 gün içinde temyiz olunabilir. Bu süre içinde temyiz dilekçesinin hakime havale edildikten sonra temyiz defterine kaydının yaptırılması ve harcının yatırılması gerekir. Temyiz süresi içinde temyiz dilekçesi ve temyiz defterine kaydedilmiş, ancak harç yatırılmamış ise, harç vetemyiz giderlerinin yatırılması için ilgili tarafa HUMK"nun 434/3.maddesi gereği 7 günlük kesin süre verilmesi gerekir. 8 günlük süre içinde temyiz edilmeyen (HUMK"nun 432/4), temyiz defterine kaydı yapılmayan (HUMK"nun 434/3) kararlar kesinleşmiş olur.
Öte yandan İş Mahkemesinden verilen kararların katılma yoluyla temyizine ilişkin 5521 sayılı Yasada bir hükümde bulunmadığı gibi süre tefhimle başladığından gerekçeli kararın ayrıca sonradan tebliğ edilmiş olması tefhimle işleyen sürenin hukuksal sonuçlarını doğurmasına engel değildir. HMK"nun 103/1-4 maddesi gereğince hizmet akdi veya iş sözleşmesi sebebiyle işçilerin açtıkları davalar adli tatilde görülecek işlerden olduğundan adli ara vermede geçen günler süreye dahildir.
Somut olayda karar davalı vekiline 19.06.2013 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilmiştir. Davalının temyiz talebinin 8 günlük temyiz süresinin son günü olan 27.06.2013 tarihi geçtikten sonra 03.07.2013 tarihinde yapıldığı temyiz defterine kayıt ve harç makbuzlarından anlaşıldığından, davalının temyiz dilekçesinin HUMK"nun 432/4.maddesi gereğince süre aşımı nedeniyle reddine karar verilmelidir.
2-Davacı temyizi açısından; Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
3-Davacı, 2001-02.03.2010 tarihleri arasında davalı işyerinde şantiye bekçisi olarak aralıksız çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma ve milli bayram tatili ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin haklı neden olmadan işverence feshedildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı 2001-02.03.2010 tarihleri arasında davalı işyerinde kesintisiz çalıştığını ileri sürmüş olup Mahkemece davacının 08.02.2002-02.03.2010 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı kabul edilmiştir. Davacıya ait hizmet cetvelinden davacının 05.10.2001-20.01.2002 tarihleri arasında ... işyeri sicil numaralı .... Ltd. Şti. işyerinde çalıştığı görülmektedir. Mahkemece .... Ltd. Şirketi ile davalı şirket arasında organik bağ olup olmadığı şirketlerin ortaklarını, faaliyet konuları, işyeri adreslerini gösterir Ticaret Sicil kayıtları ve ... kayıtları getirtilerek değerlendirilmesi ve davacının çalışma süresinin sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalıdır.
4-Davacı davalı işyerinde bekçi olarak çalıştığını son ücretinin 900,00 TL olduğunu ileri sürmüştür. Mahkemece davacının ücreti 729,00 TL brüt kabul edilmiştir. Mahkemece davacının yaptığı iş ve çalışma süreleri bildirilmek suretiyle davacının alabileceği emsal ücretin ilgili meslek odalarından araştırılması gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz dilekçesinin reddine, davacının temyiz itirazlarının kabulüyle temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 24/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.