MAHKEMESİ :... VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... .... ... ve ... Hukuk Mahkemesi’nce verilen 14.07.2016 tarih ve 2014/154-2016/147 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava, 6100 sayılı Kanun"un geçici .../.... maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanun ile değişik 438/1 maddesi hükmü gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 05. sınıfta tescilli "..." ibareli markanın sahibi olduğunu, davalının, bu marka ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki "..." ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere davalı ...’ne başvuruda bulunduğunu, dava konusu başvurunun müvekkilinin tescilli markasıyla aynı sınıfta olup müvekkilinin markasını çağrıştırdığını, hitap ettiği tüketici kesiminin aynı olduğunu, davalının başvurusunun iltibas yaratma ihtimalinin bulunduğunu, başvuruya yaptıkları itirazın nihai olarak reddedildiğini ileri sürerek ... kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, taraf markaları arasında bir benzerliğin bulunmadığını, ilaç markaları açısından kavramsal farklılıkların, işaretler arasındaki görsel ve işitsel benzerlikleri büyük oranda etkisiz hale getirebileceğini, markaların tüketici kitlesinin doktorlar ve eczacılar olduğunu, reçete ile satılan ilaçlar arasında iltibas tehlikesinin oldukça düşük olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, anılan kararın hukuka uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; davalı markasının reçetesiz satılma ihtimali bulunması ve bilinçli kullanıcılar (doktorlara-eczacılara) hitap etmemesi, ortalama tüketicisinin ilacı kullanacak olan hasta olması nedeniyle, ortalama tüketici nezdinde her iki markanın karıştırılma ihtimali bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile ... kararının 05 sınıfa dahil "insan ve hayvan sağlığı için ilaçlar, tıbbi amaçlı kimyasal ürünler, kimyasal elementler" yönünden kısmen iptaline, fazlaya dair istemlerin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmişlerdir.
1- Gerekçeli karar davalı vekiline 04...2016 tarihinde tebliğ edilmiş, karar 20...2016 havale tarihli dilekçe ile adı geçen davalı tarafından temyiz edilmiştir. Davalı ... vekili tarafından ......2016 tarihinde harç yatırılmış ise de HUMK 432/1 maddesinde düzenlenen ... günlük yasal temyiz süresi temyiz dilekçesinin temyiz defterine kayıt tarihi olan 20...2016 tarihi itibariyle geçmiştir.
HUMK"nun 432/4. madde ve fıkrasına göre, süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, .../4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin HUMK"nın 432/4. maddesi uyarınca, temyiz isteminin süre yönünden reddine karar verilmesi gerekmiştir.
...- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı ve davalı şirket vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ : Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin temyiz isteminin reddine, (...) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı ve davalı şirket vekillerinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacı ve davalı şirketten ayrı ayrı alınmasına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı ..."ye iadesine, 11.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.