Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/14314 Esas 2022/499 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyeti ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine dair İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 19.02.2020 gün ve 2020/18 Esas, 2020/82 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAMEDEKİ
DÜŞÜNCE : Temyiz ret, onama

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, hükmedilen ceza miktarına göre duruşmalı inceleme talebinin 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca reddiyle, duruşmasız yapılan değerlendirmede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen karar temyiz edilmiş ise de, atılı suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesindeki temel cezanın ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının 10 yılın altında olması nedeniyle Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre kesin olduğundan, katılan Bakanlık vekilinin anılan hükme yönelik temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Olayın intikal şekli ve zamanı, mağdurenin aşamalarda başka delille desteklenmeyen çelişkili ifadeleri, tanık beyanları savunma ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, ilk derece mahkemesinin kabulünde yer alan sübuta ilişkin delillerin dosya içeriğiyle çelişmesi nedeniyle mahkumiyet kararının yerinde olmadığı anlaşıldığından, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesinin 03.06.2020 gün ve 2020/730 Esas, 2020/582 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine göre sanığın TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü olmadığı takdirde derhal salıverilmesinin ilgili yerlere en seri şekilde bildirilmesi için müzekkere yazılmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesine gönderilmesine, 20.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.