Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/10734 Esas 2019/14319 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında müştekiler ..., ... ve ...’e yönelik hırsızlık ve müştekiler ... ve ...’e yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde, TCK"nun 142/2-h, 143/1, 145. maddeleri uyarınca tayin olunan 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası üzerinden aynı Yasa’nın 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken 1 yıl 6 ay 22 gün hapis cezası yerine hesap hatası sonucunda 1 yıl 6 ay 20 gün hapis cezası verilmek sureti ile eksik cezaya hükmedilmiş olması; tekerrüre esas sabıkası olan sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanmaması; müştekiler ... ve ...’e yönelik hırsızlık eylemlerinde çalınan ayakkabıların değer tespiti yapılmadan veya müştekilerden değeri sorulmadan; müşteki ...’e yönelik hırsızlık eyleminde ise müştekinin çalınan ayakkabının değerinin 269,00 TL olduğunu beyan ettiği halde koşulları oluşmadan sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında TCK’nun 145. maddesinin uygulanması, aleyhe temyiz bulunmadığından; suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde TCK"nun 61. maddesine aykırı olarak etkin pişmanlık hükmünü düzenleyen 168. maddesinin, yaş küçüklüğü sebebiyle indirim öngören 31/3. maddesinden önce uygulanması netice ceza değişmediğinden; Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suça sürüklenen çocuk ... müdafii ile sanık ...’nin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında müşteki ...’e yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
1-Sanığın ve suça sürüklenen çocuğun aynı apartmanda bulunan müşteki ...’ın daire giriş kapısı önünde bulunan ayakkabısı ile müşteki ...’in akrabasını ziyaret amacıyla gittiği apartmanda kapı önünde bulunan ayakkabısını çaldıkları olayda; tüm apartman sakinlerinin yararlandığı ortak kullanılan apartman içine girilmesinin tek bir konut dokunulmazlığının ihlali suçuna vücut verdiği, müşteki ...’in hırsızlık olayının meydana geldiği apartmanda oturmadığı ve aynı apartmanda oturan müşteki ...’a yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkumiyet kararı verildiği anlaşılmakla, sanığın ve suça sürüklenen çocuğun atılı suçtan beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
2-Tekerrüre esas sabıkası olan sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanmaması,
3-Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafii ile sanık ...’nin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkının gözetilmesine, 13.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.