MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki hakem kurulu kararına itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından kanun yararına bozulması istenilmekle, incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı tüketici, davalı bankadan kullandığı krediler nedeniyle değişik adlar altında kesintiler yapıldığını, haksız kesintilerin iadesi amacıyla Tüketici Hakem Heyetin müracaat ettiğini ancak talebinin reddedildiğini, kararın mevzuata aykırı olduğunu ileri sürerek; ... Kaymakamlığı Tüketici Hakem Heyeti Başkanlığı"nın 30.12.2015 tarih ve 2015/7364 sayılı kararının iptali ile belirlenebilir olduğunda artırılmak üzere 1 TL nin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı banka vekili, kesintilerin sözleşme ve mevzuata uygun olduğunu beyanla; davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; miktar itibariyle kesin olan hüküm, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından kanun yararına bozulması istemi ile temyiz edilmiştir.
Davacı eldeki dava ile, davalı bankadan kullandığı krediler nedeniyle yapılan kesintilerin tahsiline yönelik talebin reddine dair Tüketici Sorunları Hakem Heyeti kararının iptalini istemiş; mahkemece, kredi kullanımı sırasında 220 TL ve 250 TL olmak üzere masraf kesildiği, kesilen masrafların kullanılan kredi miktarları ile karşılaştırıldığında tüketici aleyhine dengesizlik oluşturmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir. 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun"un "Tüketici sözleşmelerindeki haksız şartlar" başlıklı 5. maddesinde "haksız şart; tüketiciyle müzarake edilmeden sözleşmeye dahil edilen ve tarafların sözleşmeden doğan hak ve yükümlülüklerinde dürüstlük kuralına aykırı düşecek biçimde tüketici aleyhine dengesizliğe neden olan sözleşme şartlarıdır. Tüketiciyle akdedilen sözleşmelerde yer alan haksız şartlar kesin olarak hükümsüzdür." düzenlemesi yer almaktadır. Dosya kapsamından, davacının, 06.03.2012 tarihinde ve 02.07.2014 tarihinde ihtiyaç kredisi kullandığı ve değişik adlarla kesintiler yapıldığı anlaşılmaktadır. Davacı banka tacir olup, yaptığı masrafları tüketiciden isteme hakkı bulunduğu anlaşılmakta ise de; somut uyuşmazlığın tüketici hukukundan kaynaklandığı da gözetildiğinde, bankanın ancak kredinin verilmesi için zorunlu, makul ve belgeli masrafları tüketiciden isteyebileceği, belgelendirmediği masrafları isteyemeyeceği, davalı bankanın davacıdan tahsis ücreti ve dosya masrafı adı altında alınan masrafların zorunlu olduğu hususunda dosyaya herhangi bir belge sunmamış olduğu görülmekle, davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın kanun yararına bozma talebinin, açıklanan bu nedenle kabulü gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda belirtilen nedenlerle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın kanun yararına temyiz talebinin kabulü ile, ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin (Tüketici Mahkemesi sıfatıyla) 09.06.2016 tarih ve 2016/11 E. 2016/629 K. sayılı kararının sonuca etkili olmamak üzere kanun yararına BOZULMASINA, 20/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.