Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Görevi Kötüye Kullanma
Hüküm : TCK"nın 257/1, 62, 52/2-4, 50/1-a madde ve fıkraları gereğince adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20/09/2011 tarihli ve 2011/5-104 Esas, 2011/183 karar sayılı kararında belirtildiği üzere, TCK"nın 53/5. maddesinin uygulanmamasının kazanılmış hak niteliğinde olduğundan, suçu 5237 sayılı TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamıştır. CMK"nın 231/6-b fıkrasına göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için, “Mahkemece, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması, ...gerekir." cümlesi, vicdani kanının oluştuğu adli sicil kaydı ve açıklanan gerekçeye göre, mahkemenin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair kararına ilişkin, teblignamenin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 03/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.