Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/3943 Esas 2019/14310 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3943
Karar No: 2019/14310
Karar Tarihi: 13.11.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/3943 Esas 2019/14310 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçuyla ilgili mahkumiyet hükmü temyiz edilmiş, ancak temyiz başvurusu reddedilmiştir. Ancak kararda bazı hatalar tespit edilmiştir. İlk olarak sanığın aynı müştekiye, aynı suçu birden fazla işlemesi nedeniyle zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği açıklanmamıştır. İkinci olarak, suçun tamamlandığı tarih dikkate alınmayarak sanığın teşebbüs suçundan mahkum edilmesi yanlıştır. Üçüncü olarak, tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın en ağır cezadan fazla olamayacağı göz önünde bulundurulmamıştır. Dördüncü olarak, Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararları da dikkate alınmalıdır. Son olarak, suç tarihinden bahsedilmemiştir. Kanun maddeleri olarak ise, zincirleme suç hükümleri 5237 sayılı TCK'nın 43/1. maddesi, koşullu salıverme süresinin hesaplanması için dikkate alınacak cezanın en ağırından fazla olamayacağı kuralı 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Yasa'nın 108/2. maddesi olarak belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2019/3943 E. , 2019/14310 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suç ve iddianame tarihleri dikkate alındığında hukuki kesintinin gerçekleşmediği gözetilerek, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, bir gün arayla aynı müştekiye karşı aynı suçu birden fazla işlemesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nun 43/1. maddesindeki zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2-03.06.2014 tarihindeki hırsızlık eyleminin sanık savunması ve tanık beyanlarına göre tamamlandığı gözetilmeden sanık hakkında teşebbüs hükümlerinin uygulanması,
3-5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Yasa"nın 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında; sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamda birden fazla mahkumiyetin bulunduğu ve bu hükümlülüklerden en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeyerek yazılı şekilde karar verilmesi,
4-Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5-04/06/2014 tarihli suç tarihinin gerekçeli kararda yazılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulumadığından her bir suç için belirlenen cezaların toplamının kazanılmış hak olarak gözetilmesine, 13.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.