MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm sanık ... savunmanı tarafından duruşmalı olarak da temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Hükmolunan cezanın miktarına göre, sanık ... savunmanının duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 318. maddesi uyarınca REDDİNE,

I- Sanıklar ... ve ... hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;

Sanıklar hakkında mahkemece verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı 5271 sayılı Yasanın 231. maddesinin 12. fıkrası uyarınca itiraz yasa yoluna gidilebileceğinden ve aynı Kanunun 264. maddesine göre de kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, istemin itiraz niteliğinde olduğu kabul edilerek dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,

II- Sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında mağdur ...’e yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma; suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;


24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre TCK"nın 53. madde uygulamasının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanıklar ..., ..., ... ve savunmanları ile sanıklar ..., ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün kısmen istem gibi ONANMASINA;

III- Sanıklar ... ve ... hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;

24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre TCK"nın 53. madde uygulamasının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklinde düzenleme yapıldığı dikkate alındığında, sanıklar hakkında 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan kurulan hükümlülük kararlarında; hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi durumunda, hapse çevrilemeyeceğinde yasal zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanı ile sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm fıkrasından “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine” ilişkin bölümlerin çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

IV- Sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... hakkında mağdurlar ..., ..., ve ...’e yönelik yağma; sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında mağdur ...’e yönelik yağma; sanık ... hakkında 6136 sayılı Kanuna aykırılık; suçlarından kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde ise;

Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Oluş ve dosya içeriğine göre; sanıkların mağdurları ellerinde gömü altını olduğu ve satmak istediklerini söyleyerek Erzurum’dan Denizli’ye çağırdıkları, mağdurların Haluk’un kiraladığı araç ile Denizli iline geldikleri, sanık ... ile mağdur ...’nun yalnız olarak görüştükleri sırada sanığın mağdura bir adet numune altını verdiği, tarafların alım satımın koşullarında anlaşamamaları üzerine mağdurların sanıkları Jandarmaya ihbar etmekle tehdit edip yol masrafı olarak 500 TL para talep ettikleri, sanıkların ise Haluk’ta kalan numune altını almak için mağdurları 500 TL"yi ödeyeceklerini söyleyerek Keyif mola tesisinin önüne çağırdıkları, mağdurların tesis önünde araba içinde bekledikleri sırada, arabaya yaklaşıp arka kapılarını açan sanıkların üzerinde silah olduğunu gördükleri ve arabadan inerek yaya olarak kaçmaya başladıkları, arkalarından ateş edildiği, mağdurlar ... ve Selahattin’in kaçmayı başardıkları, bunun üzerine sanıkların arabaya el koyup götürdükleri, diğer mağdurlardan farklı yöne kaçan Oğuzhan’ı yakalayan sanıkların Oğuzhan’ın üzerinde bulunan telefonu alarak onu iki gün boyunca alıkoydukları, iki günün sonunda Oğuzhan’a ailesini aratarak 500 TL gönderilmesini isteyip Oğuzhan’ın abisi mağdur ...’ın 500 TL’yi göndermesini müteakip gönderilen paranın 100 TL"sini, telefonunu ve el koydukları arabayı vererek Oğuzhan’ı serbest bıraktıklarının anlaşılması karşısında;

1- İçinde mağdur Süleyman’a ait olan kimlik ve telefonun da bulunduğu arabanın yağmalanması eyleminin bütün halinde tek bir yağma; Oğuzhan’ın özgürlüğünün kısıtlanarak üzerindeki telefonunun ve abisi Erkan’dan 500 TL’nin alınması eyleminin de bütün halinde tek bir yağma suçunu oluşturduğu, böylece
sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... hakkında iki ayrı yağma suçundan mahkumiyet hükmü kurulması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde dört ayrı yağma suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,

2- Mağdur ...’ın serbest bırakılması sırasında abisi Erkan’dan alınan paranın 100 TL"sinin, cep telefonunun ve el konulan arabanın verildiği ve bu haliyle soruşturma aşamasında kısmi iadenin gerçekleştiği dikkate alındığında, TCK"nın 168/3 maddesi gereğince uygulanacak indirimin, aynı maddenin 4. fıkrası uyarınca mağdurlar ... ve Erkan’a etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rızalarının olup olmadığı sorularak, sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında etkin pişmanlık nedeniyle indirim oranının belirlenmesi gerektiğinin düşünülmemesi,

3- İddianame içeriğine göre, sanık ... hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan 5271 sayılı CMK"nın 170/3 ve 225/1. maddelerinde öngörülen yönteme ve biçime uygun olarak açılmış dava bulunmadığı halde, sanık hakkında mahkumiyete hükmedilmiş olması,

4- 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı ile TCK"nın 53/1-b maddesinde yazılı, "seçme, seçilme ve diğer siyasi hakları kullanmaktan" ibaresinin iptal edilmesi nedeniyle, bu hususun gözetilmesi zorunluluğu;

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve savunmanları ile sanıklar ..., ..., ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, (1) numaralı bozma nedeni yönünden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış hakkının korunmasına, 31.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.