Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal etme - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/7815 Esas 2019/17913 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7815
Karar No: 2019/17913
Karar Tarihi: 09.12.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal etme - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/7815 Esas 2019/17913 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda sanık, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilerek cezalandırıldı. Konut dokunulmazlığını ihlal etme suçuna ilişkin hüküm ise açıklanmasının geri bırakılması şeklinde karar verildi. Yargıtay, sanığın hırsızlık suçu nedeniyle temyiz başvurusunun reddine karar verirken, mala zarar verme suçuna ilişkin hüküm kesin olduğu için temyize konu olamayacağını belirtti. Konut dokunulmazlığını ihlal etme suçuna ilişkin hüküm ise hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı olduğu için itirazı olanaklı kararlardan olduğu ve incelemeye yetkili mahkemeye iletilmesi gerektiği kararına varıldı.
Yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca verilen adli para cezalarının türü ve miktarı bakımından temyize konu olamayacağı, 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi uyarınca ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların temyize konu olamayacağı belirtildi.

13. Ceza Dairesi 2019/7815 E. , 2019/17913 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Hırsızlık ve mala zarar verme suçuna ilişkin mahkumiyet, konut dokunulmazlığını ihlal etme suçuna ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I)Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme ilişkin yapılan temyiz incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilen kararın savunmasında belirttiği adresinde, aynı konutta ikamet eden babasına 13.07.2015 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın bir haftalık temyiz süresini geçirdikten sonra 13.10.2015 tarihinde hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla; sanığın eski hale getirme istemi yerinde görülmediğinden yasal süre içinde temyiz başvurusunda bulunmayan sanığın bu konudaki talebinin, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II)Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin yapılan temyiz incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanığın temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
III-Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan kurulan hükme ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların temyizi olanaklı bulunmayıp aynı maddenin 12. fıkrası uyarınca itirazı olanaklı kararlardan olduğunun anlaşılması karşısında; 5271 Yasanın 264/2. maddesi uyarınca itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye, Mahkemesince iletilmek üzere dosyanın incelenmeden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 09.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.