Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/4364 Esas 2018/5251 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : TCK"nin 81, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezasına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında ölen ...’ı kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede; Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 13/09/2017 gün ve 2017/1985E. 2017/1596K. sayılı Kararında bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; suçun taksirle ölüme sebebiyet verme olduğuna, katılan vekilinin; haksız tahrik maddesinin uygulanmaması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa ve dosya içeriğine göre, olay günü sanık ... ölenin sanık ...’nın evinde oldukları sırada aralarında bilinmeyen bir nedenden dolayı çıkan tartışmada sanığın öleni darp ettiği, ölenin yere düştüğü, sanığın da, öleni kaldırıp yatağa yatırdığı, iki gün boyunca ölenin yataktan çıkmadığı gibi konuşmadığı, sanığın ölenin iyileşmesini beklediği, sanığın abisinin durumu öğrenmesi ile sanığın öleni hastaneye götürmesi; ölenin yaklaşık on gün sonra hastanede bu eylem nedeniyle oluşan kafa taravmasına bağlı beyin zar kanaması ve beyin parankim kontüzyonu sonucu öldüğü olayda; sanık ile ölen arasında önceye dayalı bir husumet bulunmaması, eylemde
silahtan sayılacak herhangi bir alet kullanılmaması, kesin sonuç alınmasına engel herhangi bir durum olmadığı halde eylemine kendiliğinden son vermesi ve öleni yatağa yatırıp iyileşmesini beklemesi gibi hususlar birlikte değerlendirildiğinde öldürme kastının sübuta ermediği, eyleme bağlı ortaya çıkan kastının yaralamaya yönelik olduğu ve bu nedenle TCK’nin 87/4-1. cümlesi maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, suçun nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde kasten öldürme suçundan hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazların bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 10/12/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.