Yargıtay - Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/9627 Esas 2018/4970 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9627
Karar No: 2018/4970
Karar Tarihi: 24.05.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/9627 Esas 2018/4970 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanığın resmi belgede sahtecilik suçuyla suçlandığı, ancak belge üzerinde yapılan incelemeler sonucunda suça konu belgenin aldatıcı niteliği bulunmadığı ve hukuki sonuç doğurmayacağı belirlendiği için suçun unsurları itibariyle oluşmadığına karar verildiği belirtilmiştir. Sanık beraat ettirilmesi gerektiği gözetilmeden mahkumiyet hükmü kurulduğu ifade edilmiştir. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin bir iptal kararı ile yeniden değerlendirilmesi gerektiğine dikkat çekilmiştir. Bu gerekçelerle, mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun maddeleri olarak, suçun işlendiği iddiasına karşın belgedeki sahtecilik unsurlarının bulunmadığı, dolayısıyla 5237 sayılı TCK'nun 204/1. maddesi kapsamında resmi belgede sahtecilik suçunun unsurları itibariyle oluşmadığı belirtilmiştir. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi de bu kararda bahsi geçen iptal kararıyla ilgili olarak değinilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2016/9627 E. , 2018/4970 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanığın, mağdur... adına düzenlenen nüfus cüzdanına kendi fotoğrafını yapıştırarak kullanmak suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; dosya içinde aslı bulunan suça konu nüfus cüzdanı üzerinde yapılan gözlem neticesinde; belgedeki sanığa ait fotoğrafın üzerinde soğuk damga izinin bulunmadığı ve fotoğrafın hane ile uyumlu olmadığı anlaşılmakla; suça konu belgenin aldatıcı niteliği bulunmadığı ve hukuki sonuç doğurmayacağı, 5237 sayılı TCK"nun 204/1. maddesi kapsamında resmi belgede sahtecilik suçunun unsurları itibariyle oluşmayacağı, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Kabule göre ise; 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.05.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.