MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerekir.
İncelenen dosyada; suça sürüklenen çocuğa 5271 sayılı CMK"nın 150/2. maddesi uyarınca zorunlu müdafii atanması gerekli ise de, suça sürüklenen çocuğun talimat mahkemesi aracılığıyla savunmasının alındığı 01/03/2015 tarihi itibariyle 18 yaşını doldurduğu ve müdafi talebi olmadığını beyan etmesi nedeniyle asıl mahkemece Baro tarafından görevlendirilen müdafiinin yetkisinin ortadan kalktığı, kendisine zorunlu müdafii atandığından haberi olmayan suça sürüklenen çocuğun yokluğunda, müdafiinin yüzüne karşı verilen 15/05/2015 tarihli kararın suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edildiği, gerekçeli karar ve müdafiinin temyiz dilekçesinin suça sürüklenen çocuğun aynı zamanda MERNİS adresi olan bilinen en son adresine doğrudan MERNİS şerhi düşülerek Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi uyarınca yapılan tebligat işleminin usulsüz olduğunun anlaşılması karşısında; suça sürüklenen çocuğa gerekçeli karar ve müdafiinin temyiz dilekçesinin müdafiinin temyizine onayı olup olmadığını bildirmesi hususu da açıklanarak usulüne uygun olarak (suça sürüklenen çocuğun cezaevinde olması halinde cezaevinde tebliği, aksi halde suça sürüklenen çocuğun ifadesinde bildirdiği son bilinen adresine kararın tebliği, bu adrese de tebliğ yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliğ edilerek, tebliğ belgesi ile birlikte verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklendikten ve ek tebliğname de düzenlendikten sonra incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 22/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.