Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/14794 Esas 2018/4967 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/14794
Karar No: 2018/4967
Karar Tarihi: 24.05.2018

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/14794 Esas 2018/4967 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Vergi Usul Kanununa muhalefet suçlamasıyla yargılandığı davada, 2006 yılında sahte fatura kullanma suçlamasından verilen beraat kararı onandı. Ancak, 2005 yılında sahte fatura kullanmak suçlamasıyla ilgili olarak verilen beraat kararı bozuldu. Yapılan incelemeler sonucu, bu suçun işlendiği tarih ile temyiz inceleme tarihi arasında dava zamanaşımının gerçekleştiği belirlendi. Bu nedenle, sanık hakkında açılan kamu davası, zamanaşımı nedeniyle düşürüldü.
Kanun Maddeleri:
- CMK'nın 223/2-e maddesi
- 213 sayılı VUK'un 359/b-1. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67/4. maddeleri
- 5252 sayılı TCK'nın Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 321 ve 322. maddeleri

11. Ceza Dairesi 2017/14794 E. , 2018/4967 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Beraat

1- Sanık hakkında 2006 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan kurum vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozma üzerine yapılan yargılamada, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiği sabit olmadığından CMK"nın 223/2-e madde ve bendi uyarınca beraati gerektiği mahkemece dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan kurum vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık hakkında 2005 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan kurum vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde
Bozma üzerine yapılan yargılamada; 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü uyarınca; sanığa yüklenen 2005 takvim yılında “sahte fatura kullanma” suçunun, 213 sayılı VUK"nın 359/b-1. maddesinde öngörülen cezasının miktarı ve üst sınırına göre 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının; suçun işlendiği 31.12.2005 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan kurum vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 24.05.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.