MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’ın 2006-2009 yılları arasında ...Köyünde faaliyet gösteren ... isimli maden ocağını işlettiği, aynı dönemde adı geçen sanık tarafından işletilen maden ocağına yakın bir alanda bulunan diğer bir maden sahasının ... isimli kişi tarafından işletildiği, ...’nun 2009 yılı içerisinde işletmekte olduğu maden ocağındaki faaliyetlerini sonlandırdığı ve maden ocağındaki hisselerini bir başkasına devrettiği, adı geçenin maden ocağından ayrılmadan maden ocağına ait olan bir adet kırıcı ile kompresörü aralarındaki güven ilişkisine binaen sanık ...’a ait maden sahasına bıraktığı, 16/03/2010 tarihinde söz konusu iş makinalarının bırakıldığı yere gelen ve ... isimli kişi tarafından devredilen maden ocağının sahipleri olan katılanların sanığa ait maden sahasına bırakılan iş makinalarının yerinde olmadığını tespit ettikleri, yapılan araştırma neticesinde söz konusu iş makinalarının sanık tarafından ... İlinde hurdacılık yapan ... isimli kişiye satıldığının tespit edildiği, buna göre ... isimli kişi tarafından muhafaza etmek amacıyla kendisine tevdii edilen iş makinalarını satan sanığın üzerine atılı güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği somut olayda; sanık savunmalarına, tanık beyanlarına, özellikle ...’nun olaya ilişkin anlatımlarına göre; sanığın ... isimli kişi kendisi tarafından işletilen maden sahasına bırakılan ve bu haliyle muhafazasına teslim edilmiş olan iş makinalarını zımnen kabul etmesine karşın bu eşyaları başkasına satmak suretiyle üzerine atılı güveni kötüye kullanma suçunu işlediği anlaşılmış olup; yerel mahkemenin sanığın bu suçtan mahkumiyetine yönelik kabulünde herhangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ve o yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 155/1. maddesinde hapis ve adli para cezası birlikte öngörülmesine karşın sanık hakkında sadece hapis cezasına hükmolunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısı ile sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15/10/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.