Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/7230 Esas 2022/548 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınıp, sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mükerrer açılan davanın reddine dair verilen kararla ilgili kanun yoluna başvurulmadığı gözetilerek dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanıklar ... ile ... haklarında kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mahkemece mahkumiyet hükümleri kurulurken sanıkların geçmişi, sosyal ilişkileri, yargılama sürecindeki davranışları, cezanın faillerin geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususlar göz önünde bulundurularak 5237 sayılı TCK'nın 62. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerekirken dosya kapsamına uygun düşmeyen yetersiz gerekçeyle anılan maddenin tatbikine yer olmadığına karar verilmesi,
Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Mahkemece kurulan ilk hükümlerin temyiz incelemesinde bozulmasının ardından gerçekleştirilen yargılamada yapılan suç duyurusu üzerine sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan açılan ve aynı mahkemenin 2018/102 esas sayılı dosyasında verilen tensip kararıyla iş bu temyize konu dosyayla birleştirilmesine karar verilen ikinci davaya esas iddianameyle ilgili sanığın 5271 sayılı CMK’nın 147 ve 191. maddeleri gereğince yöntemine uygun savunması alındıktan sonra tüm kanıtlar birlikte değerlendirilmek suretiyle hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken sorgusu yapılmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması neticesinde anılan maddelere muhalefet edilerek savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 31.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.