Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/8409 Esas 2020/160 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/8409
Karar No: 2020/160
Karar Tarihi: 16.01.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/8409 Esas 2020/160 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi         2016/8409 E.  ,  2020/160 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -

    Davacı vekili, davacının davalı kooperatiften 1998 yılında 150,00 TL’lik kullandığı kredi için 580,00 TL ödeme yaptığından borcu kalmadığı halde hakkında fahiş bir rakamla takip yapıldığını, alacağın 10 yıllık zamanaşımına uğradığını ileri sürerek borçlu olmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, iddia, savunma, dosya kapsamı ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacının 31.07.2003 tarihinde taksitle borcunu ödemeyi taahhüt ettiği, son vade tarihi 31.10.2005 olduğundan takip tarihi itibariyle 10 yıllık sürenin dolmadığı, yapılandırmaya ilişkin talebin zamanaşımını kesen bir işlem olduğu, alacak kalemlerinin tek tek hesaplandığı, davacının borcun olmadığı yönünde herhangi bir delil sunamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
    Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
    Dava, menfi tespit istemine ilişkindir.
    Hükme esas alınan bilirkişi raporu yeterli inceleme ve araştırmayı ihtiva etmemektedir. Mahkemece davalı kooperatifin alacağa hangi oranda faiz uyguladığı sorulup faiz oranlarının dayanağı olan genel kurul kararları da getirtilerek kooperatif hukuk konusunda uzman başka bir bilirkişiden davacının ödediğini iddia ettiği miktarların mahsubu ile asıl alacak miktarının hesaplanması için ayrıntılı, gerekçeli ve denetime elverişli rapor alınarak sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde eksik incelemeye dayalı olarak hüküm kurulması doğru olmamıştır.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının talep halinde temyiz edene iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 16.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.