Terör örgütü propagandası yapma - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/4896 Esas 2021/10592 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/4896
Karar No: 2021/10592
Karar Tarihi: 14.12.2021

Terör örgütü propagandası yapma - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/4896 Esas 2021/10592 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, terör örgütü propagandası yapmak suçundan mahkum edilmiştir. İstinaf başvurusu reddedildiği gibi, temyiz talebi de yasal süreden sonra yapıldığı için reddedilmiştir. Bu nedenle, temyizin reddine karar verilmiştir. Kararın kanun temelinde ONAYLANMASINA karar verilmiştir.
Mahkeme, sanığın suç işlediği kanaatine ulaşmıştır ve onu 3713 sayılı Kanun'un 7/2-2. cümlesi, TCK'nın 43/1, 53/1-2-3, 63. maddeleri uyarınca suçlu bulmuştur.
3713 sayılı Kanun, Türkiye'de terörizmi önlemeye yönelik olarak çıkarılmıştır. Bu kanunun 7. maddesi, terör örgütü propagandası yapmanın suç olduğunu belirtmektedir.
TCK'nın 43. maddesi, suçlu olduğu kararına varılan kişinin tazminatını ödeme sorumluluğunu belirtirken, 53. maddesi, bir suçtan mahkum olan kişinin haklarını kısıtlamaktadır. 63. madde ise, sanığın cezasının belirlenmesinde dikkate alınacak etkenleri düzenlemektedir.

3. Ceza Dairesi 2021/4896 E. , 2021/10592 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : ...Ağır Ceza Mahkemesinin 14.12.2016 tarih ve
2016/108 - 2016/94 sayılı kararı
Suç : Terör örgütü propagandası yapma
Hüküm : Sanık hakkında 3713 sayılı Kanunun 7/2-2.cümle, TCK’nın 43/1, 53/1-2-3, 63. maddeleri gereğince
mahkumiyetine dair, istinaf başvusunun esastan reddi
Ek karar: Sanık müdafiinin temyiz talebinin reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen ek hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurusunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Bölge Adliye Mahkemesi tarafından sanık müdafiinin istinaf talebinin 13.03.2017 tarihli kesin nitelikli gerekçeli karar ile reddedildiği, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan kanuna eklenen geçici 5. maddenin 1/f bendinde, 7188 sayılı Kanunun yayımı tarihinden itibaren 15 günlük süre öngörüldüğü ve bu 15 günlük sürenin 08.11.2019 tarihinde sona erdiği, buna karşılık 27.06.2020 tarihinde sanık müdafii tarafından kararın temyiz edildiği tespit edilmekle, Anayasa Mahkemesine yapılan bireysel başvurunun yasada öngörülen temyiz süresini durduracağına ilişkin mevzuatta açık yasa hükmü bulunmaması karşısında sanık müdafiinin yasal süresinden sonra itiraz ve temyiz talebinde bulunduğu anlaşıldığından, kararı temyiz eden sanık müdafiinin temyiz talebinin reddine ilişkin 18.06.2020 tarihli ek karar usul ve kanuna uygun bulunduğundan, temyizin reddine ilişkin ek kararın, ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın ...Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.12.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.