11. Ceza Dairesi Esas No: 2018/3444 Karar No: 2018/4957 Karar Tarihi: 24.05.2018
Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3444 Esas 2018/4957 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği hükme göre, sanık mühür bozma suçunu işlemiş ve cezalandırılması gerektiği kararına varılmıştır. Deliller değerlendirilerek mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik tespit edilmemiştir. Sanık hakkında uzlaştırmaya gidilemeyecek suçlardan cezalandırma yapılacağı belirtilmiştir. Hakaret suçu yönünden engel bulunduğu gözlemlenerek uzlaşma önerisi yapılmamıştır. Verilen hükümde bir isabetsizlik tespit edilmeyerek temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya atıfta bulunulmuştur. Ayrıca, TCK'nın 106/1 ve 151/1. maddesi kapsamındaki tehdit ve mala zarar verme suçlarının uzlaştırma kapsamında bulunduğu ifade edilmiştir.
11. Ceza Dairesi 2018/3444 E. , 2018/4957 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Mühür bozma HÜKÜM : Mahkumiyet
CMK"nın 217. maddesine uygun olarak duruşmada edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip, suçun sübutu yönünden vicdani kanıya ulaşan mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığından ve mahkemece ""suçun işleniş biçimi, suçun işlendiği yer ve zaman, sanığın amacı ve kastı"" nazara alınmak suretiyle takdiren seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edilmesi göz önünde tutularak tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve TCK’nın 106/1 ve 151/1.maddesi kapsamındaki tehdit ve mala zarar verme suçlarının uzlaştırma kapsamında bulunduğu, hakaret suçu yönünden ise, uzlaşma önerisinin yapıldığı tarihte 5271 sayılı CMK’nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan Bakırköy 16. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 2010/296 Esas-2010/704 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyetlerin, uzlaşma kapsamına giren suçlara ilişkin olduğu ve 6763 sayılı Kanun’un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip, hakkında söz konusu ilamlar esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı nedenin bulunmadığı, azaltıcı nedenin ise nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 24.05.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.