17. Ceza Dairesi Esas No: 2019/4287 Karar No: 2019/14282 Karar Tarihi: 13.11.2019
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/4287 Esas 2019/14282 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, kararın katılana usulüne uygun tebliğ edilmediği anlaşılmıştır. Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi uyarınca, bilinen en son adres tebligata elverişli değilse muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen son adres olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır. Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi uyarınca bu adrese yapılması gerekmektedir. Bu nedenle, gerekçeli kararın usulüne uygun tebliği için açıklamalı davetiye ile sanığa tebliğ edilip temyiz hakkını kullanabilmesi için süresi, nasıl ve nereye başvurabileceği belirtilmelidir.
17. Ceza Dairesi 2019/4287 E. , 2019/14282 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin; sanık ...’a gerekçeli kararın, bilinen en son adresi esas alınarak Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre çıkarılıp bila tebliğ iade edilen tebligat bulunmadığı halde doğrudan Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi hükmüne göre ilgili mahalle muhtarına tebliğ edilmesi nedeniyle, kararın katılana usulüne uygun tebliğ edilmediğinin anlaşılması karşısında; sanığın temyiz hakkını kullanabilmesi için 12/05/2015 tarihli gerekçeli kararın, hükmü temyiz etme yetkisi olduğu, nereye, nasıl ve ne şekilde başvurabileceği, temyiz süresi de gösterilmek suretiyle, açıklamalı davetiye ile tebliğ edilerek, sunarsa temyiz dilekçesi eklendikten ve bu hususta ek tebliğname de düzenlendikten sonra incelenmek üzere dairemize gönderilmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 13/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.