Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/8701 Esas 2017/3944 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8701
Karar No: 2017/3944
Karar Tarihi: 02.11.2017

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/8701 Esas 2017/3944 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir yağma suçu nedeniyle verilen mahkumiyet kararının temyiz edilmesi üzerine dosyayı incelemiştir. Dosya içeriğine, kurulan hukuken geçerli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, zorunlu savunmanın ücretinin sanıktan alınmasına ilişkin yapılan hüküm yanlıştır. Bu ücret, Adalet Bakanlığı bütçesinden karşılanmalıdır. Bu nedenle, hüküm BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri ise şöyledir:
-TCK'nın 53. maddesi
-T.C. Anayasa’sının 90.maddesinin son fıkrası
-Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi
-5271 sayılı CMK'nın 150, 234 ve 239.maddeleri
-5320 sayılı Yasanın 13. maddesi
-Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi
-CMUK’nun 322. maddesi

6. Ceza Dairesi 2015/8701 E. , 2017/3944 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülerek yapılan incelemede;

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

T.C. Anayasa’sının 90.maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239.maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanın ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından "savunman ücretine" ilişkin bölüm çıkartılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.