MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili; davalı ... şirketi nezdinde ZMMS poliçesi ile sigortalı, dava dışı ...’ın sevk ve idaresindeki araç ile kırmızı ışık ihlali yaparak karşıdan karşıya geçmekte olan müvekkillerinin ortak murisi ve oğulları olan ...’a çarpması neticesinde 10/04/2012 tarihinde meydana gelen trafik kazasında ... ’ın vefat ettiğini, müvekkillerinin oğullarının desteğinden yoksun kaldığını, beyanla fazlaya dair haklarını saklı tutarak, her bir davacı için ayrı ayrı şimdilik 5.000,00’er TL destekten yoksun kalma tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, kararda yazılı gerekçelerle ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacıların ıslah edilen davasının kabulüne, davacı ... için 66.815,13 TL, davacı ... için 62.354,59 TL olmak üzere toplam 129.169,72 TL destek tazminatının dava tarihinden itibaren yürütülecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine dair verilen hüküm davalı vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
1-Mahkeme tarafından, davaya konu trafik kazasını yapan davalının sigortaladığı araç sürücüsü ile davacının kazadaki
kusur oranlarının belirlenmesi konusunda herhangi bir araştırma yapılıp rapor alınmadan, ceza mahkemesince İstanbul Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesinden alınan 14/05/2012 tariihli bilirkişi raporunun benimsendiği ve bu kusur oranlarına göre (davacı kusursuz, dava dışı sürücü tam kusurlu) davacının talep edebileceği tazminat miktarının belirlendiği görülmektedir.
Açıklanan nedenlerle mahkemece, kusur konusunda uzman bilirkişi veya bilirkişi heyetinden kusur raporu alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken kusur raporu alınmadan, ceza mahkemesince alınan kusur raporu ile yetinilerek yazılı olduğu biçimde hüküm tesisi doğru görülmemiş ve kararın bozulması gerekmiştir.
2-Türk Medeni Kanunu"nun 185. madde hükmü gereğince, anne-baba birlikte çocukların bakımından sorumludur, aynı Yasa"nın 327. maddesinde ise “Çocuğun bakımı, eğitimi ve korunması için gerekli giderler ana ve baba tarafından karşılanır” denilmektedir. Her baba ve annenin çocuğunu belli bir yaşa kadar büyütmek, yetiştirmek ödevi olup çocuğun ölümü nedeni ile artık yapılması gerekmeyecek yetiştirme giderlerinin belirlenecek destekten yoksun kalma tazminatından düşülmesi (anne ve babadan birinin ya da her ikisinin çalışıp çalışmadığına ilişkin ayrıksı durumlar da göz önüne alınarak) gerekmektedir.
Daire ilkelerine göre; anne ve baba çalışıyorsa anne ve babadan ayrı ayrı %5"er, anne çalışmıyorsa, sadece babadan %5 oranında yetiştirme gideri düşülmesi gerekmektedir.
Ayrıca; davacılar desteği Hüseyin kaza tarihinde 6 yaşındadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda desteğin yaşasaydı, gelire başlayacağı yaşın 18 yaş olacağı kabul edilmiş, ancak; 6 yaşından itibaren anne ve babasına destek olacakmış gibi tazminat hesabı yapılmıştır.
Dairemizin yerleşik uygulamasına göre, desteğin çocuk olması halinde 18 yaşın desteğin başlayacağı yaş olarak kabulü gerekmektedir. Davacıların talep edebileceği destekten yoksun kalma tazminatı miktarının saptanması bakımından alınan ve mahkeme tarafından da hükme esas alınan bilirkişi raporunda; olay tarihinde 6 yaşında olan destek Hüseyin’in davacı anne ve babaya 6 yaşından itibaren destek olacakmış gibi tazminat hesap edilmesi doğru değildir.
Müteveffa Hüseyin 6 yaşında vefat etmiş olup askerlik çağına geldiğinde askerlik vazifesinin zorunlu olduğu da dikkate alınarak askere gideceğinin ve bu dönemde hak
sahiplerine herhangi bir desteği olamayacağının değerlendirilmesi gerekirken bu yönde herhangi bir değerlendirme içermeyen bilirkişi raporunun hükme esas alınarak yazılı olduğu şekilde karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
O halde mahkemece, anlatılan bilgiler ışığında bilirkişiden ek rapor alınmak suretiyle ya da farklı bir aktüer bilirkişiden rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm verilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) ve (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 27/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.