Basit cinsel saldırıya teşebbüs - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/6887 Esas 2021/2140 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6887
Karar No: 2021/2140
Karar Tarihi: 16.03.2021

Basit cinsel saldırıya teşebbüs - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/6887 Esas 2021/2140 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında basit cinsel saldırıya teşebbüs suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, ilk hükümde sanığın davranışları lehine indirim sebebi kabul edilerek hakkında 5237 sayılı TCK'nın 62. maddesi tatbik edilmiş olmasına rağmen, bu kararın temyiz incelemesinde bozulmasına rağmen sanığın durumunda herhangi bir değişiklik olmadığı halde, mahkeme gerekçe olarak sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri ve cezanın sanık üzerindeki olası etkilerini göstererek anılan maddenin tatbikine yer olmadığına karar vermiştir. Mahkeme bu nedenle kararı bozmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı TCK'nın 62. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2020/6887 E. , 2021/2140 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit cinsel saldırıya teşebbüs
HÜKÜM : Cinsel saldırı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında mahkemece kurulan ilk hükümde yargılama sürecindeki davranışları lehine indirim sebebi kabul edilerek hakkında 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesi tatbik edilmesine rağmen söz konusu kararın temyiz incelemesinde bozulmasının ardından şahsi durumuyla ilgili dosyaya yansıyan herhangi bir değişiklik olmadığı halde sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri, cezanın sanık üzerindeki olası etkileri şeklindeki yazılı gerekçeyle anılan maddenin tatbikine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık, müdafisi ve O Yer Cumhuriyet Savcısı ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 16.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.