Görevi Kötüye Kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3022 Esas 2020/277 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Görevi Kötüye Kullanma
Hüküm : TCK"nın 257/2, 62/2, 50. madde ve fıkraları gereğince adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yüklenen görevi kötüye kullanma suçunu icrai hareketle ve TCK"nın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlemesine rağmen, aynı Kanunun 257. maddesinin birinci fıkrası yerine ikinci fıkrasına göre hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini, 53/5. maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmedilmemesi ve sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen ancak denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işleyen sanık hakkında, önceki hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, yeniden değerlendirme sonucu açıklanması geri bırakılan hükümdeki hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi suretiyle CMK"nın 231/11. maddesine aykırı davranılması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmesi infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 03/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.