Hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/7133 Esas 2019/17005 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7133
Karar No: 2019/17005
Karar Tarihi: 03.12.2019

Hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/7133 Esas 2019/17005 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hakaret suçundan iki sanık hakkında verilen hükümleri incelerken, karşılıklı hakaret nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verdi. Kasten yaralama suçu için ise bir sanık hakkında mahkumiyet kararı verildi ve TCK'nın 53. maddesi gereği hak yoksunluklarına hükmedilmeden ceza verildi. Diğer sanık hakkında ise tehdit suçundan beraat etmesi karşısında kasten yaralama suçu uzlaşmaya tabi hale geldiği ancak uzlaşma hükümlerinin uygulanması gerektiği belirtildi. Kararda, kasten yaralama suçunun başka maddelerle birlikte işlenmesi durumunda uzlaşmanın geçerli olup olmadığına dair bir açıklama yapılmadı. Kanun maddeleri ise şöyle belirtildi: TCK'nın 125/1, 81/1-2, 53/1-3, CMK'nın 253/3.
18. Ceza Dairesi         2018/7133 E.  ,  2019/17005 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına

    KARAR

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    1- Sanıklar ... ve ... hakkında hakaret suçu için kurulan hükümlerin incelenmesinde;
    Karşılıklı hakaret nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik katılan sanık ...’ın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
    2- Sanık ... hakkında ...’a yönelik kasten yaralama suçu için kurulan hükmün incelenmesinde;
    Sanığa yükletilen kasten yaralama eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
    Sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin 1 ilâ 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde infaz evresinde re"sen uygulanması mümkün görüldüğünden bozmayı gerektirmediği,
    Anlaşıldığından, sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
    3- Sanık ... hakkında ...’a yönelik kasten yaralama suçu için kurulan hükmün incelenmesinde;
    Kasten yaralama suçunun, suç tarihine göre uzlaştırma kapsamında bulunmayan tehdit suçu ile birlikte işlendiği iddia edildiğinden, CMK 253/3. maddesine göre uzlaşma kapsamında bulunmadığı, ancak yapılan yargılama neticesinde sanığın tehdit suçundan beraat etmesi karşısında, kasten yaralama suçunun uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla, uzlaşma hükümlerinin uygulanması ve sanık ...’ın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmekle, tebliğnameye aykırı olarak, başka yönleri incelenmeksizin, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 03/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.












    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.