MAHKEMESİ : Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, 16.09.2011 tarihinde, müvekkilinin, yolcu olarak bulunduğu halk otobüsünün karıştığı çift taraflı kazada ağır yaralandığını belirterek fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000,00 TL maddi tazminatın (700,00 TL sürekli-300,00 TL geçici iş göremezlik) tüm davalılardan ve 30.000,00 TL manevi tazminatın araçların sürücü ve işletenlerinden, kaza tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiş, 11.05.2016 tarihinde geçici iş göremezlik talebini 1.976,85 TL"ye artırmıştır.
Davalı ... şirketleri vekilleri, davanın reddini savunmuş, diğer davalılar cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kısmen kabulü ile; 1.976,85 TL geçici iş göremezlik tazminatının 1.383,79 TL"sinin davalılar ..., ... ve Sompo Japan Sigortadan, 593,06 TL"sinin diğer davalılardan kaza (sigorta şirketlerinden dava) tarihinden işleyecek yasal faiziyle; 5.000,00 TL manevi tazminatın sigorta şirketleri dışındaki davalılardan kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte, müştereken ve müteselsilen tahsiline; sürekli iş göremezlik talebinin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2016 yılı için 2.190,00 TL"dir.
Temyize konu, davacı lehine hükmedilen 1.976,85 TL maddi tazminat kararı, kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin davacı lehine hükmedilen maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle manevi tazminatın takdirinde 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 56. maddesindeki (eski BK 47) özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde karar verilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin davacı lehine hükmedilen maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün miktar itibariyle kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin yerinde görülmeyen manevi tazminata ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 74,74 TL fazla alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 27/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.