MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 10/09/2014 gününde verilen dilekçe ile mülkiyetin tespitinin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; yargı yolu bakımından dava dilekçesinin reddine dair verilen 06/11/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, mülkiyetin tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, yargı yolu bakımından dava dilekçesinin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, özelliklerini dava dilekçesinde ayrıntılı olarak belirttiği biçerdöverin müvekkiline ait olduğunun tesbiti isteminde bulunmuştur.
Davalı ise, davayı kabul ettiğini beyan etmiştir.
Mahkemece, uyuşmazlığın görüm ve çözüm yerinin idari yargı yeri olduğundan bahisle dava dilekçesinin yargı yolu nedeniyle reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
İdari yargı yerlerinde açılacak davalarda husumetin kimlere yöneltileceğine ilişkin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu"nun 2. maddesi gereğince, idari yargı yerlerinde ancak ilgili idare kurumu dava edilebilir. Bu yasal düzenlemeye göre, gerçek kişiler ve özel hukuk tüzel kişileri aleyhine İdare Mahkemelerinde dava açılamaz.
Şu halde, gerçek kişiler aleyhine açılan eldeki davanın görüm ve çözüm yeri idari yargı olmayıp adli yargı yeridir. Mahkemece, işin esasına girilip karar verilmesi gerekirken açıklanan yön gözetilmeden, yerinde olmayan yazılı gerekçeyle, yargı yolu bakımından görevsizlik kararı verilmesi usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 30/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.