Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
İİK.nun 16 ve 41.maddeleri uyarınca borçluya gönderilen icra emri, kanuna, özellikle ilama veya takip talebine aykırı ise borçlu icra emrinin veya takibinin iptali veya düzeltilmesi için şikayet yoluyla icra mahkemesine başvurabilir. İlamın infaz edilecek kısmı hüküm bölümü olduğundan, şikayeti inceleyecek icra mahkemesi, infaz edilecek bu kısmı yorum yolu ile belirleme yetkisine sahip değildir (HGK.8.10.1997 tarih ve 1997/12-517 E, 1997/776 K.sayılı kararı). İlamın hüküm bölümünde faize ilişkin kısım var ise, bunun ilama uygun biçimde hesaplanması gerekir.
Takibe konu ilamda, müteahhit olan alacaklının 45778,66 TL olan alacağının 19.2.2002 tarihinden itibaren reeskont faiziyle birlikte davalı borçludan tahsiline karar verilmiştir.Takibe konu ilamla ilgili dava 19.12.2002 tarihinde açılmış ve 28.4.2009 tarihinde karara bağlanmıştır. Alacaklı takip talebinde reeskont avans faizi üzerinden 157.744 TL işlemiş faiz talebinde bulunmuş olup, buna karşı borçlu icra mahkemesine verdiği şikayet dilekçesinde işlemiş faizin reeskont faiz oranları üzerinden hesaplanması gerektiğini ileri sürmüştür.
İlam tarihi itibariyle 5135 Sayılı Kanunun 14.maddesi ile 3095 Sayılı Yasanın 1.maddesi değiştirilmiş olup, buna göre anılan maddede, T.C.Merkez Bankasının reeskont işlemlerinde uygulayacağı faiz oranına yer verilmemiştir. Ancak bu  durum TC.Merkez Bankasının reeskont işlemlerinde uygulanacak faiz oranını belirleme yetkisinin ortadan kalktığı sonucunu doğurmamaktadır.
İlamın infaz edilecek kısmı hüküm bölümü olduğuna göre, işlemiş faizin TC.Merkez Bankası reeskont faiz oranları üzerinden hesaplandığı 21.4.2011 tarihli rapor esas alınarak tesbiti gerekirken, TC.Merkez Bankası avans faiz oranlarına göre hesaplama yapan 13.5.2011 tarihli ek rapor dikkate alınarak 141,434,49 TL olarak belirlenmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ  : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK. 366 ve HUMK.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 06.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.