18. Ceza Dairesi Esas No: 2018/6985 Karar No: 2019/16996 Karar Tarihi: 03.12.2019
Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/6985 Esas 2019/16996 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, denetimli serbestlik kararı kapsamında polis karakoluna imza atmak için gitmiştir. Ancak imzalamanın geç kalması üzerine polis memurlarına tehdit içerikli sözler sarf etmiştir. İddianame ve mahkeme kabulüne göre, sanığın sözleri görevi yaptırmak için direnme suçunun tehdit unsurunu oluşturduğundan, ayrı ayrı tehdit ve hakaret suçlarından mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ancak TCK'nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanma olanağı ortadan kalktığından karar bozulmuştur. Yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılması için dosya esas/hüküm mahkemesine gönderilmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nın 53/1-b, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi.
18. Ceza Dairesi 2018/6985 E. , 2019/16996 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hakaret, tehdit HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; İddianame anlatımı ve mahkemenin kabulüne göre, denetimli serbestlik kararı olan sanığın, imza atmak için geldiği polis karakolunda görevli polis memurlarının imza için geç kaldığı, bu nedenle imza atamayacağı ve bu konuda tutanak düzenleyeceklerini söylemeleri üzerine, görevli polislere hitaben "Sinkaf ede ede imzalatacaksınız, buranın dışarısı da var, görüşürüz, ben denetimli serbestlikte çalışıyorum, imzalatmazsanız sizi sinkaf ettireceğim" şeklinde sözler söylediği olayda, sanığın sözlerinin bir bütün halinde görevi yaptırmamak için direnme suçunun tehdit unsurunu oluşturduğu gözetilmeden, sanık hakkında tehdit ve hakaret suçlarından ayrı ayrı mahkumiyet hükmü kurulması, Kabule göre de; TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulama olanağının ortadan kalkmış olması, Kanuna aykırı, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağının gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 03/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.