MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan sanık ... vekilinin temyiz isteminin sanık sıfatıyla müvekkili hakkında kurulan beraat hükmü nedeniyle vekalet ücreti verilmemesine yönelik olduğu, katılan sanık ..."ın temyiz isteminin sanık sıfatıyla hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik olduğu anlaşılmakla, bu kapsamla sınırlı olarak yapılan incelemede;
1) Sanık ... hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik sanık müdafiinin vekalet ücretine hasren temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık müdafiinin yüzüne karşı tefhim edilen hükmü 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesinde gösterilen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 03.04.2015 tarihinde temyiz etmesi karşısında, sanık müdafiinin temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında katılan ..."a karşı mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ile katılan ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas -2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında müşteki ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a) Sanık hakkında, katılan ...’a karşı TCK"nin 86/2, 86/3-e, 151/1. maddeleri, katılan ...’e karşı TCK"nin 86/2, 86/3-e. maddeleri, müşteki ...’a karşı TCK’nin 86/2. maddesi gereğince kamu davaları açıldığı, sanığın katılanlar ... ve ...’e karşı işlediği suçların uzlaşma kapsamında bulunmaması ve 5271 sayılı CMK"nin 253/3. maddesinin 2. cümlesine göre; “Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmiş olması halinde uzlaşma hükümleri uygulanmaz” hükmü var ise de 5271 sayılı CMK"nin 253/3. maddesinin 2. cümlesinin 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik ile aynı mağdura karşı işlenen suçlarla sınırlandırılması karşısında, CMK"nin 253/3. maddesinin uygulanma koşullarının ortadan kalktığı, müşteki ...’a karşı TCK"nin 86/2. maddesi gereğince kasten yaralama suçunun uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla; sanık ile müşteki ... arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
Kabule göre de;
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.