Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2014/8814 Esas 2015/237 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/8814
Karar No: 2015/237
Karar Tarihi: 16.01.2015

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2014/8814 Esas 2015/237 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, kooperatiften aldığı aidatları ödemediği gerekçesiyle takip edildiğini ve borçlu olmadığını iddia ederek menfi tespit talep etmiştir. Mahkeme, takibe konu miktarın hesaplandığı tarihte davacının borcunun bulunmadığına karar vermiş ve kötüniyet tazminatı talebini reddetmiştir. Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Türk Borçlar Kanunu
- Medeni Kanun

23. Hukuk Dairesi 2014/8814 E. , 2015/237 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkili hakkında aidatlarını ödemediği gerekçesi ile takip başlatıldığını, ödeme emrinde 03.11.2007 tarihinden önceki aidatların istendiğini, kooperatife borcunun olmadığını ileri sürerek, .... İcra Müdürlüğü"nün 2011/2471 sayılı takibine konu 1 950,00 TL"lik anaparadan borçlu olmadığının tespitine ve ayrıca davalı aleyhine kötüniyet tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalı kooperatifin 2006 yılı genel kurulunda 150,00 TL aidat alınmasına karar verildiğini, ancak davacının bu aidatları ödemediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; takibe konu miktarın 03.11.2007 tarihi itibariyle hesaplandığı, kooperatif genel kurulunda aidatla ilgili alınan kararlar ve davacının yaptığı ödeme miktarına göre bu tarih itibariyle davacının borcunun bulunmadığı, somut olayda kötüniyet tazminatı koşullarının da oluşmadığı gerekçesiyle, menfi tespit talebinin kabulüne, kötüniyet tazminatı talebinin ise reddine karar vermiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, alınması gereken harç peşin yatırıldığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 16.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.