Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15648 Esas 2019/22775 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15648
Karar No: 2019/22775
Karar Tarihi: 11.12.2019

Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15648 Esas 2019/22775 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kasten yaralama suçu hükmü temyiz edildi. Tebligat Kanunu’nun 10/2. maddesi gereğince bilinen son adrese tebligat çıkarılması ve bila tebliğ iade edilmesi halinde adres kayıt sistemindeki adresin bilinen son adres olarak kabul edilmesi gerektiği belirtilerek, hüküm müştekiye MERNİS adresi ibaresi ile doğrudan tebliğ edildiği için hüküm usule aykırı bulundu ve tebliğ işlemi düzenli bir şekilde yapılmadı. Bu nedenle gerekçeli kararın müştekiye usulüne uygun şekilde tebliğ edilmesi gerektiği ve temyiz dilekçesiyle birlikte tebliğ belgesinin eklenerek dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesi kararlaştırıldı. Kanun maddeleri ise şöyle: Tebligat Kanunu’nun 10/2, 21/1, 21/2, 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2019/15648 E. , 2019/22775 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten Yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10/2. maddesinin “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu’nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, yokluğunda verilen kararın müşteki ...’nın adresine doğrudan “MERNİS adresi” ibaresi ile tebliğe çıkartıldığı, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre tebliğ edildiği, yapılan tebliğ işleminin usule aykırı olduğu anlaşılmakla, gerekçeli kararın müşteki ...’ya usulüne uygun şekilde (cezaevinde olması halinde cezaevinde tebliği, aksi halde adı geçen bilinen en son adresine tebliğ yapılması, bu adrese tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliğ edilerek, tebliğ olunduğuna dair tebliğ tebellüğ belgesi ile verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenerek ve ek tebliğname de düzenlenerek, hükmün temyiz edilmemesi halinde sanığın temyiz istemi yönünden incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.